Jaka jest waluta w Wielkiej Brytanii? Oczywiście jest nią funt szterling (GBP)! To pytanie może wydawać się oczywiste, choć jednak nie do końca. Dlaczego? Pamiętajmy bowiem, że oprócz Anglii, Wielka Brytania składa się również z Walii, Szkocji oraz Irlandii Północnej. A w tych dwóch ostatnich państw, mamy do czynienia z funtami szkockimi i północnoirlandzkimi. O tym wszystkim dowiecie się czytając dzisiejszy artykuł. Zapraszam serdecznie do lektury!
Spis treści
- Jaka jest jednostka płatnicza?
- Gdzie jeszcze obowiązuje?
- Początki i dalsze dzieje funta
- Jakie są banknoty?
- Aspekt bezpieczeństwa pieniądza
- Kupno waluty w Polsce
- Czy w UK zapłacę inną jednostką pieniężną?
- Jak zapłacimy w pozostałych regionach UK?
Jaka jest waluta w Wielkiej Brytanii?
Jaka jest waluta w Wielkiej Brytanii? Jak już wspomnieliśmy we wstępie, jest nią funt, a 1 GBP to 100 pensów. Pensy potocznie nazywane “penny” na co dzień oznacza się małą literą “p”. Zaś funty oznacza się wielką, przekreśloną literą L – „£”. Zapis ten swoje pochodzenie zawdzięcza łacińskiemu zwrotowi “libra”. Słowo to oznacza wagę i jednostkę masy (funt), zaś przekreślenie ma podkreślać, że jest skrótem. Słowo “szterling” dodano, aby oddzielić jednostkę walutową od jednostki masy. W innym odniesieniu, mianowicie do srebra, znaczy dosłownie “najwyższą próbę”. Aktualnie w UK, w obiegu dostępne są poniższe jednostki walutowe:
Monety
Do angielskich monet zaliczają się: 1, 2, 5, 10, 20 i 50 pensów oraz 1 i 2 funty.
Instytucją produkującą monety w Anglii jest The Royal Mint.
Banknoty
W Wielkiej Brytanii znajdują się banknoty o nominale 5, 10, 20 i 50 funtów brytyjskich. A także rzadko spotykane 1 i 100 GBP, gdzie banknot 1-funtowy dostępny jest tylko w Szkocji oraz na Wyspach Normandzkich. Zaś banknot 100-funtowy możemy znaleźć w Szkocji, jak i w Irlandii Płn. Podmiotem wydającym banknoty jest rzecz jasna The Bank of England, czyli Bank Anglii zwany także “strażnikiem brytyjskiego funta”.
Jaka jest waluta w Wielkiej Brytanii i gdzie jeszcze obowiązuje?
Gdzie jeszcze poza Wielką Brytanią, czyli: Anglią, Walią, Szkocją i Irlandią Północną obowiązuje funt? Funt szterling jest również oficjalną walutą w jej terytoriach zależnych, czyli:
- Brytyjskim Terytorium Antarktycznym;
- na Falklandach (arg. Malwiny);
- Georgii Południowej i Sandwichu Południowym;
- na Gibraltarze;
- Guernsey;
- Jersey;
- Tristan da Cunha;
- na Wyspie Man;
- Wyspie Wniebowstąpienia;
- i Wyspie Św. Heleny.
Znaczenie funta szterlinga na świecie
Waluta Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii stanowi jedną z pięciu, które odgrywają najistotniejszą rolę w kontekście międzynarodowym. Oprócz funta, jest to także dolar amerykański (USD), euro (EUR), jen japoński (JPY) oraz juan chiński (CNY). Zwany też renminbi (RMB). Skąd wynika ta globalna pozycja funta? Niewątpliwie wpływ na to miała przeszłość historyczna. Jak i mocno rozszerzona branża finansowa, która w większości zlokalizowana jest w stolicy kraju – Londynie. Masa Polaków, którzy wyjeżdżają co roku na Wyspy Brytyjskie zdaje sobie sprawę, jak silną walutą jest funt. Państwo stanowiące dla naszych rodaków w głównej mierze przygodę zarobkową, jest przez nas także często odwiedzane w celach turystycznych.
Piękna historia Wielkiej Brytanii, spora liczba zabytków i różnorodność kultur, które możemy tam zobaczyć sprawiają, że często wracamy do UK. Bez względu na to, co nas zmotywowało do podróży, musimy być pewni, jaką walutę wziąć ze sobą do Anglii. Tak, żeby nasz wyjazd był dobrze przygotowany i obył się bez niespodzianek.
Historia pieniądza angielskiego
Mówiąc o obecnej walucie w Wielkiej Brytanii, zdecydowanie częściej używamy określenia “funt brytyjski”. Jednakże nie każdy wie o tym, iż jest to jej nazwa nieoficjalna. Oficjalnie przyjętą nazwą jest funt szterling (ang. pound sterling). Zatem, historia funta szterlinga (GBP) ma miejsce jeszcze za czasów panowania Henryka II. Władca ten wprowadził funta do obiegu, jako prawny środek płatniczy, który można było wymienić na srebro, w roku 1158. Blisko 650 lat potem, a dokładnie rzecz ujmując, w 1816 roku funta można było wymienić na złoto. To powiązanie funta ze złotem trwało prawie cały wiek. Zmiana nastąpiła dopiero w 1914 roku wraz z wybuchem I wojny światowej. Ponowną możliwość wymiany na ten szlachetny kruszec, umożliwiono 12 lat później. Tym razem jedynie na 5 lat, kiedy to w 1931 roku zaprzestano tej formy wymiany.
Funty szterlingi przez krótki okres czasu były także związane z markami niemieckimi. Nastąpiło to w 1988 roku podczas rządów premier Margaret Thatcher. Powiązanie tych walut zakończyło się w roku 1992, a dokładnie w dniu 16 września. Bezpośrednią przyczyną tego stanu rzeczy były wydarzenia określane mianem tzw. “Czarnej środy”. Wówczas rząd Partii Konserwatywnej musiał wycofać brytyjskiego funta, z mechanizmu wspólnej europejskiej waluty – ERM. Doszło do tego z powodu przypuszczenia ataku spekulacyjnego, za który odpowiadał George Soros. Od tego czasu nazywany jest on “człowiekiem, który złamał Bank Anglii”. Po niedawnym opuszczeniu przez Anglików Unii Europejskiej, waluta tego kraju w dalszym ciągu jest suwerenna. Jedyną oficjalną walutą w UK jest funt szterling, nazywany też funtem brytyjskim.
Jaka jest waluta w Wielkiej Brytanii i jak wyglądają banknoty?
Jeśli chodzi o banknoty, to obecnie Bank Anglii produkuje cztery nominały funtów brytyjskich. Jak wyglądają? W dużym skrócie: na awersie każdego nominału znajduje się wizerunek Królowej Elżbiety II. Zaś na rewersach banknotów obecne są zasłużone dla narodu brytyjskiego ważne osobistości. Poniżej podajemy spis wszystkich nominałów banknotów brytyjskich wraz ze zdjęciem i ich krótkim opisem.
Nowy banknot 5 funtów (GBP)
5 GBP o barwie turkusowej, wprowadzone do obiegu w dniu 13.09.2016 r., z wizerunkiem byłego premiera, Winstona Churchilla;
Nowy polimerowy banknot o nominale 10 funtów
10 GBP koloru pomarańczowego, ważne od dnia 14.09.2017 r., zawiera wizerunek światowej sławy pisarki, Jane Austen;
Nowe 20 funtów brytyjskich
20 GBP o kolorze fioletowym, wyemitowane z dniem 20.02.2020 r. Na rewersie znajduje się znany malarz brytyjski, Joseph Mallord William Turner;
Banknot 50 funtów szterlingów
50 GBP barwy czerwonej, obowiązujące od 02.11.2011 r., z wizerunkiem przemysłowca, Matthew Boultona oraz inżyniera, Jamesa Watta.
Ważne! Od dnia 23.06.2021 r. Bank Anglii wprowadzi nowy polimerowy banknot 50-funtowy, z wizerunkiem angielskiego matematyka i kryptologa, Alana Turinga (zdj. wyżej). Jednakże stara papierowa wersja “pięćdziesięciofuntówki” pozostanie nadal aktualna, aż do czasu zapadnięcia stosownej decyzji o jej wycofaniu.
Jak bezpiecznie płacić w Wielkiej Brytanii?
Podczas naszych wielu podróży do Wielkiej Brytanii, mieliśmy nieprzyjemność zobaczenia na własne oczy licznych falsyfikatów brytyjskich pieniędzy. Bardzo często podrabia się bowiem monetę 1-funtową, którą najlepiej omijać, jeśli mamy taką możliwość. Po ostatnich działaniach Banku Anglii wymierzonym przeciwko fałszerzom banknotów, obecnie stanowią one na szczęście o wiele mniejszy kłopot. Jak wiadomo, wprowadzone zostały banknoty polimerowe dla każdego z czterech nominałów (ostatni polimer 50 GBP wyjdzie w czerwcu tego roku). Tak więc, o banknoty powinniśmy być spokojni. Jednakże zawsze warto jest sprawdzić znak wodny, który umiejscowiony jest po lewej stronie banknotu. W przypadku nominałów 20 i 50 GBP. Natomiast pieniądze 5 i 10-funtowe mają znak wodny na samym środku, w ramce.
Dla większego bezpieczeństwa, na każdym z banknotów dodano hologram. Powinien on emitować różne kolory stosownie pod innym kątem nachylenia do światła. Jeśli jesteście ciekawi, jakie są jeszcze inne metody weryfikacji banknotów, możecie je sprawdzić na oficjalnej stronie Banku Anglii.
Pamiętaj! W aspekcie bezpieczeństwa płatności gotówką, najbardziej rekomendujemy płacenie banknotami o nominale 20 GBP. Powszechnie “dwudziestofuntówkę” uważa się bowiem za najbezpieczniejszy pieniądz świata, z uwagi na wprowadzone w niej zabezpieczenia. Jest to również nominał najbardziej rozpowszechniony w obrocie.
Czy jest możliwość kupna funtów szterlingów w Polsce?
Funt brytyjski (GBP) jest jedną z pięciu najważniejszych walut świata. Tak więc, nie ma opcji, żebyśmy nie mogli ich nabyć w naszym kraju. Praktycznie każdy kantor posiada w ofercie funta szterlinga, tak jak dolary amerykańskie (USD) czy euro (EUR). Dobrym rozwiązaniem jest kupno funtów jeszcze przed wyjazdem do UK. Mamy wówczas na prawdę duże pole do wyboru najlepszej dla nas oferty. A taką będzie z pewnością kantor oferujący nam najwyższy kurs wymiany i najdogodniejszy dla nas sposób wymiany pieniędzy. A jest kilka sposobów na dokonanie wymiany. Mianowicie: osobiście w punkcie lub wygodnie przez internet, czy też poprzez dostawę waluty za pośrednictwem firmy kurierskiej.
Czy można zapłacić euro i dolarami w UK?
Jeśli chodzi o kwestię płatności w innej walucie na obszarze Wielkiej Brytanii to jest to możliwe. Mając na myśli płatności w EUR czy w USD to pamiętajmy, że są to dwie największe waluty na całym świecie. Na Wyspach Brytyjskich, które są częścią Europy nastawioną mocno na ruch turystyczny, nie powinniśmy mieć więc takich problemów. Pamiętajmy jednak, że ta swoboda płatności w obcej walucie może obowiązywać tylko w najpopularniejszych regionach turystycznych Zjednoczonego Królestwa. Dlatego najbezpieczniej jest mieć po prostu funty szterlingi (GBP).
Czym zapłacimy w innych krajach UK: Szkocji i Irlandii Północnej?
Jak już wspomnieliśmy na początku, Wielka Brytania składa się nie tylko z Anglii. W jej skład wchodzą bowiem również kraje takie, jak: Walia, Szkocja oraz Irlandia Północna. O ile Walijczycy przyjęli solidarnie z Anglikami wspólną jednostkę pieniężną, o tyle pozostałe narody mają swoje własne funty. Na szczęście funty szkockie, jak i północnoirlandzkie mają identyczną wartość, jak funty brytyjskie. Dlatego, jeśli mamy zamiar wyjechać w tamte regiony UK, możemy płacić zarówno funtami szterlingami, jak i szkockimi czy północnoirlandzkimi. Natomiast dysponując funtami tych krajów, nie zapłacimy nimi na terenie Anglii. Jednakże bez problemu dokonamy ich wymiany na angielskie pieniądze w każdym banku.
Pamiętaj! Warto tutaj nadmienić, iż szkockiego banknotu 1-funtowego nie przyjmuje się poza Szkocją.
Komentarze